Δημοφιλείς αναρτήσεις

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2021

Read my subtitles by Elder Paisios

Ο πνευματικός καθορίζει κάθε πότε θα κοινωνάη ο πιστός - Γέροντα, ο Απόστολος Παύλος γράφει: «Ο εσθίων και πίνων αναξίως κρίμα εαυτώ εσθίει και πίνει». Πότε κοινωνάει κανείς «αναξίως»; - Βασικά πρέπει να προσερχόμαστε στην θεία Κοινωνία έχοντας συναίσθηση της αναξιότητας μας. Ο Χριστός ζητά από μας την συντριβή και την ταπείνωση. Όταν υπάρχει κάτι που ενοχλεί την συνείδησή μας, πρέπει να το τακτοποιούμε. Αν π.χ. μαλώσαμε με κάποιον, πρέπει να συμφιλιωθούμε μαζί του και ύστερα να κοινωνήσουμε.. - Γέροντα, μερικοί, ενώ έχουν ευλογία από τον πνευματικό να κοινωνήσουν, διστάζουν. - Δεν θα ρυθμίσει κανείς μόνος του, αν θα κοινωνήσει ή όχι. Αν μόνος του αποφασίζει να κοινωνήσει ή να μην κοινωνήσει, θα το εκμεταλλευτεί ο διάβολος και θα του ανοίξει δουλειά. Πολλές φορές νομίζουμε ότι είμαστε άξιοι, ενώ δεν είμαστε, ή άλλοτε σύμφωνα με τον νόμο πράγματι δεν είμαστε άξιοι, αλλά σύμφωνα με το πνεύμα των Αγίων Πατέρων χρειάζεται η θεία μετάγγιση για νοσηλεία και η θεία παρηγοριά, γιατί από την πολλή συντριβή της μετανοίας μπορεί να έρθει από τα δεξιά ο εχθρός και να μας ρίξει σε απόγνωση. - Δηλαδή, Γέροντα, κάθε πότε πρέπει να κοινωνάει κανείς; - Το κάθε πότε πρέπει να κοινωνάει κανείς και το πόσο πρέπει να νηστεύει πριν από τη θεία Κοινωνία δεν μπαίνουν σε καλούπι. Ο πνευματικός θα καθορίζει με διάκριση κάθε πότε θα κοινωνάει και πόσο θα νηστεύει, ανάλογα με την αντοχή που έχει. Παράλληλα θα τον οδηγεί και στην πνευματική νηστεία, την αποχή από τα πάθη, ρυθμίζοντάς την και αυτήν ανάλογα με την πνευματική του ευαισθησία, ανάλογα δηλαδή με το πόσο συναισθάνεται το σφάλμα του, και έχοντας υπ’ όψιν του το κακό που μπορεί να κάνη ο εχθρός πολεμώντας μια ευαίσθητη ψυχή, για να την φέρει σε απόγνωση. Σε πτώσεις λ.χ. σαρκικές, για τις οποίες δίνεται κανόνας σαράντα ημερών αποχής από την θεία Κοινωνία, μπορεί ο διάβολος να ρίξει πάλι την ψυχή στις τριάντα πέντε ημέρες και, αν δοθεί νέος κανόνας σαράντα ημερών, ο διάβολος θα πάρει φαλάγγι την ψυχή, οπότε ζαλίζεται και απελπίζεται. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις μπορεί ο πνευματικός, μετά τον πρώτο κανόνα, να πει: «κοίταξε, πρόσεξε μια εβδομάδα και να κοινωνήσεις», και ύστερα να κοινωνάει συνέχεια σε κάθε θεία Λειτουργία, για να μπορέσει να πάρει επάνω της η ψυχή και να πάει ο διάβολος πέρα. Ένας πάλι που ζει πνευματική και προσεκτική ζωή θα προσέρχεται στο μυστήριο, όποτε αισθάνεται την θεία Κοινωνία ως ανάγκη και όχι από συνήθεια, αλλά και αυτό θα γίνεται με την ευλογία του πνευματικού του. Η χρήση των επιτιμίων - Γέροντα, η ακριβής τήρηση των εντολών βοηθάει να έχουμε την αίσθηση του Θεού; -Ποιων εντολών; του Μωσαϊκού Νόμου; 29 - Όχι, του Ευαγγελίου. - Η τήρηση των εντολών βοηθάει, αλλά η σωστή τήρηση, γιατί μπορεί κανείς να τηρεί τις εντολές και λανθασμένα. Στην πνευματική ζωή χρειάζεται η θεία δικαιοσύνη και όχι η ξερή εφαρμογή του νόμου. Βλέπουμε και οι Άγιοι Πατέρες με πόση διάκριση έλεγαν να εφαρμόζονται οι ιεροί κανόνες! Ο Μέγας Βασίλειος, ο πιο αυστηρός Πατέρας της Εκκλησίας, που έχει γράψει τους πιο αυστηρούς κανόνες, αναφέρει τον κανόνα που ισχύει για μια αμαρτία, αλλά μετά ο ίδιος προσθέτει: «Μην εξετάζεις χρόνο αλλά τρόπο μετανοίας». Δηλαδή, αν δύο άνθρωποι κάνουν την ίδια αμαρτία, ο πνευματικός, ανάλογα με την μετάνοια του καθενός, μπορεί στον έναν να βάλει κανόνα να μην κοινωνήσει δύο χρόνια και στον άλλον δύο μήνες. Τόση διαφορά δηλαδή! - Γέροντα, το επιτίμιο βοηθάει να κοπή ένα πάθος; - Πρέπει να καταλάβει ότι το επιτίμιο θα τον βοηθήσει. Αλλιώς, τι να πει κανείς; Αν προσπαθείς να διορθώσεις έναν άνθρωπο με το ξύλο, δεν κάνεις τίποτε. Την ημέρα της Κρίσεως ο Χριστός σ’ εσένα, που πήγες να τον διορθώσεις δια της βίας, θα πει: «Διοκλητιανός ήσουν;» και σ’ εκείνον θα πει: «Ότι έκανες, το έκανες δια της βίας». Δεν θα τον πνίξουμε τον άλλο, για να τον στείλουμε στον Παράδεισο, αλλά θα τον βοηθήσουμε να ζητήσει μόνος του να κάνη κάποια άσκηση. Να φθάσει να χαίρεται γιατί ζει, να χαίρεται γιατί πεθαίνει. Τα επιτίμια είναι στην διάκριση του πνευματικού. Στους εν ψυχρώ αμαρτάνοντας ο πνευματικός πρέπει να είναι ανυποχώρητα αυστηρός. Αυτόν που νικιέται, αλλά μετανοεί, ταπεινώνεται, ζητάει με συστολή συγχώρεση, θα τον βοηθάει με διάκριση να πλησιάσει πάλι στον Θεό. Έτσι έκαναν και τόσοι Άγιοι. Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης λ.χ. ως πνευματικός συνήθως δεν έβαζε κανόνα στους ανθρώπους. Προσπαθούσε να τους φέρει σε συναίσθηση, ώστε από φιλότιμο να ζητήσουν μόνοι τους να κάνουν άσκηση ή ελεημοσύνες ή άλλου είδους καλοσύνες. Όταν έβλεπε κανένα παιδάκι δαιμονισμένο ή παράλυτο και καταλάβαινε ότι οι γονείς ήταν αιτία που ταλαιπωρείται το καημένο, θεράπευε πρώτα το παιδί και έδινε κανόνα στους γονείς, για να προσέχουν στην συνέχεια. Μερικοί λένε: «Α, ο τάδε πνευματικός είναι πολύ πατερικός. Πολύ αυστηρός! Είναι έξυπνος, έχει μνήμη, ξέρει το Πηδάλιο απ’ έξω». Ένας πνευματικός όμως που εφαρμόζει κατά γράμμα τους κανόνες που αναφέρει το Πηδάλιο μπορεί να κάνη κακό στην Εκκλησία. Δεν βοηθάει να πάρει ο πνευματικός το Πηδάλιο και να αρχίσει: «Τι αμαρτία έκανες εσύ; Αυτή. Τι γράφει εδώ γι’ αυτήν την περίπτωση; Τόσα χρόνια αποχή από την θεία Κοινωνία! Εσύ τι έκανες; Αυτό. Τι γράφει εδώ; Αυτόν τον κανόνα!». - Πρέπει, Γέροντα, κανείς να λαμβάνει υπ’ όψιν του δεκάδες πράγματα. - Ναι, ιδίως στην σημερινή εποχή δεν είναι να πάει κανείς να εφαρμόσει όλον τον νόμο της Εκκλησίας με μια αδιάκριτη αυστηρότητα, αλλά πρέπει να καλλιεργήσει το φιλότιμο στους ανθρώπους. Να κάνη πρώτα δουλειά στον εαυτό του, για να μπορεί να βοηθάει τις ψυχές, αλλιώς θα σπάζει κεφάλια.

Cyprus and Greece will be safe countries

Very close to this threat, HELLENISM will be very afraid and will come in great repentance. Listen to the consequence of fear, it will be po...