~ Αγαπητά μου παιδάκια, ήμουνα μικρό παιδί και ρωτούσα τη μητέρα μου: 

– Μανούλα μου, γιατί είναι τόσο γλυκύ το φαγητό σου;

– Έχει ένα μυστικό υιέ μου, αλλά θα σου το πω σιγά – σιγά.

Και εις το τέλος, αφού έλεγα πάντοτε:

– Μανούλα μου, γιατί είναι τόσο γλυκύ το φαγητό σου;

Εκείνη μου είπε: 

– Παιδάκι μου, όταν εγώ ψήνω το φαγητό, το ψήνω με ένα μυστικό, το οποίο πρέπει να σου το πω και να μην το ξεχάσεις ποτέ εις τη ζωή σου. Όταν βάζω το λάδι μέσα εις την κατσαρόλα, το βάζω με το σημείο του σταυρού. Όταν βάζω το φαγητό μέσα, το βάζω με το σημείο του σταυρού. Όταν βάζω το νεράκι, το βάζω με το σημείο του σταυρού. Όταν βάζω αλάτι, το βάζω με το σημείο του σταυρού. Διότι έχουμε έναν εχθρό, ο οποίος εχθρός δεν τρώει το φαγητό που τρώγομαι εμείς, ζηλεύει (διότι δεν μπορεί να χαρεί τα δώρα του Θεού) και θέλει να το μαγαρίσει πάντοτε. Εμείς εκείνη τη στιγμή πρέπει να καλέσουμε τον Άγγελό μας, ο οποίος είναι δίπλα και μας βλέπει και μας παρακολουθεί. Παρακολουθεί ο Άγγελός μας, για να του δώσουμε προτεραιότητα και του δίδουμε με το σημείο του Τιμίου Σταυρού, εξαφανίζεται ο Διάβολος και το φαγητό μας γίνεται γλυκύ, διότι εστάθηκε κοντά μας ο Άγγελος του Θεού.

     Δεν γνωρίζουν σήμερα οι μάγειροι, ότι είναι παιδιά του Θεού και να Τον ομολογούν. Να ομολογούν, ότι αυτό που κάνουν, το κάνουν με τη Χάρη του Θεού. 

     Τους βλέπεις και κάνουνε κύκλους μέσα εις το τηγάνι, μέσα εις την κατσαρόλα (με το λάδι κλπ.) και δεν ανοίγουν το χεράκι τους να κάνουν το σημείο του Τιμίου Σταυρού. 

     Την ώρα που μαγειρεύετε, που τηγανίζετε το φαγητό, σταυρώνετέ το. Βάζετε το λάδι στο φαγητό; Βάλτε το σταυροειδές. Κάντε σταυρό με το λάδι. Βάζετε αλάτι. Ότι βάζετε, κάνετε σταυρό. Και το φαγητό γίνεται πιό γλυκό, νόστιμο, και το τρώμε με πιό πολύ όρεξη. 

     Έπειτα θα καθίσεις εις το τραπέζι σου να φας; Κάνε την προσευχή σου! Μην καθίσεις χωρίς προσευχή… Θα σηκωθείς από το τραπέζι σου; Ευχαρίστησε τον Θεό! Και τότε θα είναι όλα ευλογημένα από τον Θεό!

(π. Σάββας Αχιλλέως – ομιλία 19/2/2013)